دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل. در 10هزارگزی جنوب غربی بنجار و 3هزارگزی جادۀ شوسۀ زاهدان به زابل در جلگه گرمسیر معتدلی واقع است و 342 تن سکنه دارد، فارسی را به لهجۀ بلوچی تکلم می کنند. آبش از رود خانه هیرمند، محصولش غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و بافتن گلیم و کرباس است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ص 407)
