محمدناصرخان بن محمدقاسم خان از شاعران پارسی گوی هندوستان است و به روایت مؤلف صبح گلشن ’بر نظم قصۀ لیلی و مجنون به طرز لطافت مشحون ظفر یافت’. از اشعار اوست: هر سر که ز عشق باخبر نیست هان بر سر سنگ زن که سر نیست هر سر که ز سر عشق خالیست آماجگه شکسته حالیست هر سر که به عشق گرم خون نیست شایستۀ درگه جنون نیست عشق است که بر فلک رساند عشق است که با ملک نشاند. (از صبح گلشن ص 495)
