از شاعران اواخر قرن دهم است. صادقی کتابدار آرد: ’عجب شاعری تند بدیهه بود و عجب تر آنکه شصت ویک جلد کتاب تصنیف کرده ولی یک بیت از آنها مشهور نشده است. این رباعی از اوست: در دل چو خیالت ای سمنبر گردد صد عیش نهان مرا میسرگردد بر پای تو چشم تر نمالم، ترسم پای تو ز عین نازکی تر گردد. (از تذکرۀ مجمع الخواص ص 302)
