درخت انار. (برهان) (شمس اللغات) (انجمن آرا) (آنندراج) (غیاث اللغات). از: نار (انار) + بن (ون) = نارون. (حاشیۀ برهان چ معین ص 2093). اناربن: کسی بر ناربن نارد لگد را که تاج سر کند فرزند خود را. نظامی. بهنگام خود گفت باید سخن که بیوقت برناورد ناربن. نظامی. نظامی گر ندید آن ناربن را به دفتر در چنین خواند این سخن را. نظامی
