معنی نادر اوفتادن نادر اوفتادن (ضَ کُ کَ دَ) نادر افتادن. رجوع به نادر افتادن شود: دوران تو نادر اوفتاده ست کاین حسن خدا به کس نداده ست. سعدی لغت نامه دهخدا
