معنی ناجعه ناجعه (جِ عَ) تأنیث ناجع، جماعتی که گیاه و آب جویند. (دهار). قوم ناجعه، گروه جویندۀ گیاه. (ناظم الاطباء). یقال: هؤلاء قوم ناجعه. (منتهی الارب). مرت بنا ناجعه و نواجع، ای قوم منتجعون. (اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
