معنی ناپاک سرپنجه ناپاک سرپنجه (سَ پَ جَ / جِ) ظالم. ستمکار. که دست تطاول به سوی دیگران دراز کند: یکی پادشه زاده در گنجه بود که دور از تو ناپاک سرپنجه بود. سعدی لغت نامه دهخدا
