معنی میه
- میه (مَیْ یَ)
- دختر طلابه بن قیس بن عاصم غسانی یکی از ملوک عرب معشوق ذی الرمه شاعر بود و شرح عاشقی و عشق او در مقدمۀ دیوان ذی الرمه (چ مصر) آمده است. در شعر منوچهری نام وی به صورت مخفف ’می’ آمده است:
نوروز برنگاشت به صحرا به مشک و می
تمثالهای عزه و تصویرهای می.
منوچهری (دیوان ص 112)