میر صوفی از یزد است، سیدی پاک طینت بود، قدر زندگانی دانست، تا ایام رفتن بی بادۀ ارغوانی و صحبت یار جانی نبود، در بستن صوت و عمل عدیل نداشت، در مجلس مرحوم شاه ابوالبقا کلانتر یزد این رباعی را گفت: در مجلس خاصت ره خار و خس نیست محروم از این بهشت جز ناکس نیست خضر خرد تراست درخور می ناب می آب بقاست درخور هر کس نیست، (تذکرۀ نصرآبادی ص 426)
