اراضی را که خداوند آن غایب یا مردۀ بلا وارث باشد میان دیهی گویند، (از کشاف اصطلاحات الفنون ص 1563)، اراضیی که مالکان آن اراضی واگذار به اهل دیه کرده اند تا تصرف کنند و مالیات دیوانی آن را بپردازند، (از کشاف اصطلاحات الفنون ص 1563)، اراضیی که برای چراگاه دواب رها شده و تحت تقسیم قرار نگرفته باشد، (از کشاف اصطلاحات الفنون ص 1563)
