معنی مهنه مهنه(عَ قَ) مهن. مهنت. خدمت کردن. (منتهی الارب) (زوزنی) ، زود رنجانیدن کسی را. (منتهی الارب) ، خوار شدن. (زوزنی) ، دوشیدن. (زوزنی). دوشیدن شتران وقت بازگشت، آرمیدن با زن. (از منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
