سنگی آذرین از دسته سنگهای سماکی که دارای بلورهای فلدسپات و پیروکسن و گاهی میکای سیاه و آمفیبول میباشد سنگی است که در موقع لمس زبر است و بگل پخته شباهت دارد
اکسید - دو ظرفیتی سرب متبلور یا پرو تواکسید سرب میباشد - اگر این اکسید دو ظرفیتی بی شکل باشد - یعنی متبلور نباشد - ماسیکو نام دارد ولی پس از ذوب و سرد شدن متبلور میگردد وبنام لیتارژ یا مردار سنگ نامیده میگردد. مردار سنگ بصورت ورقه های کم ضخامت نارنجی یا زرد و یا قرمز متبلور میگردد. مردار سنگ در نقاشی بعنوان یکی از خشک کننده های رنگهای روغنی مصرف میشود و همچنین آنرا در پزشکی جهت شستشو و ضد عفونی و سایل پزشکی جهت شستشو و ضد عفونی وسایل پزشکی در ترکیب برخی صابونهای طبی مصرف میکنند و نیز در برخی صنایع از جمله کوزه گری جهت تهیه لعاب روی کوزه ها مورد استعمال دارد ولی همیشه بسبب داشتن سرب در ترکیبش جزو مواد سمی است و حتی ظروفی که بوسیله مردار سنگ لعاب داده میشوند باز هم بکار بردن آنهاجهت حفظ مواد غذایی و خوراکی خالی از خطر نیستند لیتارژ مردار سنج مردار سنج
سنگ خاره. سنگی که از جنس خاره باشد. صخره. صخرۀ صّماء: تهمتن یکی خانه از خاره سنگ برآورده دید اندرآن جای تنگ. فردوسی. بکشتند چندان در آن خاره سنگ که از خون زمین گشت پشت پلنگ. فردوسی. بسوزد بر ایشان دل خاره سنگ که نام بزرگی درآمد به ننگ. فردوسی. ز بیم عقابان پولادچنگ نگردد کسی گرد آن خاره سنگ. نظامی. کمر در کمر کوهی از خاره سنگ که آورده چون سبزمینا برنگ. نظامی. دوکبک دری دید بر خاره سنگ به آئین کبکان جنگی بجنگ. نظامی. رهی پیچ بر پیچ تاریک و تنگ همه راه پر خار و پرخاره سنگ. نظامی. چو بر پشتۀ خاره سنگ آمدم ز بس تنگی ره بتنگ آمدم. نظامی. بچندین سر تیغالماس رنگ نسفتند چون سنگی از خاره سنگ. نظامی
