معنی مهرگ
- مهرگ(مُ رَ)
- مهره: برای فاطمه قلاده ای بخر از مهرگ یمانی وبرای کودکان دو دست اورنج عاجین. (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 5 ص 58). بار و میوۀ او بر هم نهاده باشد بمانند مهرگ برپیوسته. (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 5 ص 228)
واژههای مرتبط با مهرگ
مهری
- مهری
- منسوب به مهر، منسوب به خورشید، منسوب به مهر
مهرو
- مهرو
- ماهرو، آنکه رویی زیبا چون ماه دارد، از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از سرداران بهرام چوبین سردار ساسانی
مهرگل
- مهرگل
- مرکب از مهر (خورشید) + گل، آنکه در میان گلها چون خورشید می درخشد
مهرک
- مهرک
- از شخصیتهای شاهنامه، نام فرمانروای جهرم در زمان اردشیر بابکان پادشاه ساسانی
مهرخ
- مهرخ
- ماهرخ، آنکه رویی زیبا چون ماه دارد، ماهرو
مجرگ
- مجرگ
- بیگاری، کار بی مزد
مهرا
- مهرا
- خوب پخته شده منظور گوشت است
مهرو
- مهرو
- آنکه چهره ای زیبا مانند ماه دارد
مچرگ
- مچرگ
- بیگار
