معنی مهذف - لغت نامه دهخدا
معنی مهذف
- مهذف(مُ ذِ)
- مرد شتاب رو و تیز. (منتهی الارب) (از آنندراج). مرد شتاب رو چابک. (ناظم الاطباء). هذاف. تندرو. جلد. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
واژههای مرتبط با مهذف
مخذف
- مخذف
- گوشۀمقرن که به آن تیردان یا ترکش استوار گردانند. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
مجذف
- مجذف
- خَلَه. فَیَه. پاروی کشتی. (زمخشری، یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
لغت نامه دهخدا
مجذف
- مجذف
- کوتاه گام زننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، تیزرونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد) ، مرغ تیزپر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
مهذم
- مهذم
- شمشیر بران. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سیف قاطع. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
