ملک جهان خانم (1220-1290 ه. ق.). زن محمدشاه قاجار و مادر ناصرالدین شاه که در فاصله مرگ محمدشاه تا ورود ناصرالدین میرزا در طهران به رتق و فتق امور پرداخت و در سلطنت ناصرالدین شاه نیز در کارهای مملکتی مداخله داشت. مشهور است که عزل و قتل میرزاتقی خان امیرکبیر به اشارت وی بوده است
لقبی که به مادر بزرگان و شاهان می دادند و از آن جمله است لقب خیرالنسأبیگم دختر میرعبداﷲخان مرعشی حاکم مازندران مادر شاه عباس صفوی و لقب مادر ناصرالدین شاه قاجار. (از یادداشتهای مؤلف). لقب مادر شاهان و زنان عالی رتبۀ خاندان سلطنتی که صاحب اقتداری بودند مانند مهد علیا گوهرشادآغا و جز او: پادشاه عالم پناه به تعزیۀ آن مهد علیا (خانش بیگم دختر شاه طهماسب اول صفوی) تشریف قدوم ارزانی داشتند. (فصلی از جامع مفیدی، مقتبس از رسالۀ صنعاﷲ نعمت اللهی)
