معنی مهجله

مهجله(مُ جَ لَ): امراءه مهجله، زن که دو راه وی یکی شده باشد. (منتهی الارب). زنی که پیش و پس وی یکی گردیده باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با مهجله

مهمله

مهمله: مهمله در فارسی: پر کم: زبانزد کرویزی مونث مهمل، جمع مهملات. یا قضیه مهمله

فرهنگ لغت هوشیار

مجهله

مجهله: رجوع به مِجهَل شود

لغت نامه دهخدا

مجهله

مجهله: سبب نادانی و منه قولهم الولد مجهله. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). هر چیزی که علامت نادانی باشد و سبب نادانی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

معجله

معجله: مُعجِل. ناقه ای که قبل از تمام شدن سال بچه آرد که زنده ماند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). و رجوع به معجل شود، ماده شتری که چون بر وی سوار شوند برجهد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

موجله

موجله: جای ترسناک. (ناظم الاطباء). موجِل. رجوع به موجل شود

لغت نامه دهخدا

مهزله

مهزله: تأنیث مهزل. لاغرکننده. و یقال: ان له (لقیقهن) قوه مهزله للسمان اذا شرب منه وزن اربع دوانق. (ابن البیطار)

لغت نامه دهخدا

مهزله

مهزله: واحد مهازل، یعنی خشکسالیها و زمینهای خشک. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مهجره

مهجره: ماده شتر فربه خوش سیر که در رفتار و فربهی فزون باشد:ناقه مهجره. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) ، خرمابن بس دراز و گسترده شاخ: نخله مهجره. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مهجره

مهجره: شهری است در اول اعمال یمن. میان آن تا صعده بیست فرسنگ است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا