معنی مهتجنه مهتجنه(مُ تَ جِ نَ) نخله که اول بار آورد و نوباوه نماید. (آنندراج). نخله مهتجنه، خرمابنی که اول بار دهد و نوباوه آورد. (ناظم الاطباء). خرمابن جوانه. (مهذب الاسماء) لغت نامه دهخدا
