معنی مه پرست مه پرست(دِ رَ) آنکه ماه (قمر) را پرستش کند، عاشق. شیفته. دلداده. گرفتار معشوق: مه پرستان که ستاره همه شب می شمرند آخر این کوشش اومید به جائی برسد. مولوی لغت نامه دهخدا
