مولانا صوفی مؤلف مجالس النفائس آرد: شخصی دانشمند بود و میل صحبت درویشان کرد و از این جهت بخدمت شیخ محمد لاهیجی رفت و با درویشان او در خلوت اربعین نشست، چون پنج روزی بر این بگذشت، روزی از خلوت خانقاه بیرون آمد و به راه شرابخانه رفت و چندان می خورد که مست گشت و به خلوت بازشد، این مطلع گفت و بخانقاه فرستاد: مرشد ماست خم باده که در روی زمین نیست پیری به ازو صاف دل و گوشه نشین، (مجالس النفائس ص 391)، از شعرای ایران است اصلاً از اتراک جغتائی است و مدتی قلندروار سیاحت میکرد، از اوست: عاشق نشدی محنت هجران نکشیدی کس پیش تو غمنامۀ هجران چه گشاید، (قاموس الاعلام ترکی)
