معنی موکب داری موکب داری (مَ / مُو کِ) سرپرستی سواران و پیادگان که در التزام رکاب پادشاهند. جلوداری. (آنندراج) : به موکب داریش ناموس اکبر خرامان گشته چون طاوس انور. امیرخسرو (از آنندراج). رجوع به موکب شود لغت نامه دهخدا
