موسی بن شیخ کبیر، شیخ جعفر مذکور فوق از متبحرین فقهای شیعه و از اساتیدکبار فقه بلکه بتصدیق بعضی از اجله خلاق فقه و به اصول و قواعد آن بصیر بوده و چشم روزگار مانند او را ندیده و والد معظّمش نیز او را بتمامی فقهای شیعه غیراز محقق و شهید اول ترجیح دادی و شرح رسالۀ والد خود در دو مجلد از اول طهارت تا آخر صلوه از تألیفات اوست و در حدود سال هزار و دویست و چهل دوم یا سیم هجرت وفات یافت. (از ریحانهالادب ج 3 صص 344- 345)
