معنی موحدی موحدی(مُ وَحْ حِ) صفت موحد. یکتاپرستی. یگانه پرستی. اعتقاد به وجود خدای یگانه: موحدی است گذشتن ز ملت ثنوی ولیکن از ثنوی زادگی گذر نبود. سوزنی. و رجوع به موحد شود لغت نامه دهخدا
