موصده. سرپوشیده (سرپوچیده). (از تفسیر ابوالفتوح رازی ج 10 ص 294) : والذین کفروا بآیاتنا هم اصحاب المشئمه، علیهم نار مؤصده. (قرآن 19/90 و 20) ، و آنان که کافر شدند به آیتهای ما ایشان یاران دست چپند بر ایشان آتش سرپوچیده است. (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 10 ص 294) ، بسته شده. (از تفسیر ابوالفتوح رازی ج 10 ص 355) : ناراﷲالموقده. التی تطلع علی الافئده. انها علیهم مؤصده فی عمد ممدده. (قرآن 6/104 تا 9) ، آتش خدا برافروخته شده است. آن آتشی است که برآمد بر دلها بدرستی که آتش بر آنها بسته شده در ستونهای کشیده شده. (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 10 ص 355)
