معنی مؤتثی

مؤتثی(مُءْ تَ)

کسی که بسیار خورد و چون تشنه گردد تشنگی او به آب رفع نگردد. (منتهی الارب مادۀ اث ی). آن که به علت بسیار خوردن طعام تشنگی او به آب رفع نشود. (از آنندراج). کسی که بسیار خورده و تشنه شود و هرچه آب خورد سیراب نگردد. (ناظم الاطباء)