از ’ن وف’، پاک و بزرگ و بلند و زیاده. (غیاث) (آنندراج). بلند و برآمده و افراخته. (ناظم الاطباء) : هر روز... و درجت وی (گاو) در احسان و انعام منیف تر میشد. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 74). آن درجت شریف و رتبت عالی و منیف را سزاوار و موشح نتوانست گشت. (کلیله و دمنه). این صنع لطیف و عز منیف نصیبۀ ایام قرینۀ اقبال او آمد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 364)
