معنی منبث منبث (مُمْ بَث ث) بیهوش. (منتهی الارب) (آنندراج) ، پراکنده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : فکانت هباء منبثاً. (قرآن 6/56) لغت نامه دهخدا
