معنی مناقضت
- مناقضت(مُ قَ / قِ ضَ)
- سخن کسی را نقض کردن. سخن برخلاف یکدیگر گفتن. مناقضه: اگر به مناقضت و معارضت قول او مقاوله ای رفتی از قضیت عقل دور بودی. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 128). سبیل دشمنانگی و مناقضت در پیش آید. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 273). رجوع به مناقضه و مناقضه شود