جداشده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، برگزیده و پسندیده. منتخب شده. دارای امتیاز و برتری و بزرگواری. (از ناظم الاطباء). برتر. فاضل. افضل. راجح. ارجح. صاحب مزیت. نجیب. مفضل. دارای مزیت. فایق. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، جدا. مجزا. مشخص: در لئیمان به طبع ممتازی در خسیسان به فعل بی جفتی منظرت به ز مخبر است پدید که به تن زفتی و بدل زفتی. علی قرط اندکانی. بوزجانی... کریم عهد خویش و ممتاز از جمله اکفا و اقران. (سلجوقنامۀ ظهیری ص 18). صفتش در زمانه ممتاز است دیدنش روح را جهان بین است. عطار. ای به خلق از جهانیان ممتاز چشم خلقی به روی خوب تو باز. سعدی. دعای صالح و صادق رفیق جان تو باد که اهل فارس به صدق و صلاح ممتازند. سعدی. هرچه در صورت عقل آید و در وهم و قیاس آن که محبوب من است از همه ممتاز آید. سعدی. - ممتاز شدن، برگزیده شدن. - ، مزیت یافتن. برتر آمدن. - ممتاز کردن، برگزیدن. انتخاب کردن. - ، مزیت دادن. - ممتاز گردانیدن. ممتاز کردن: باری عز شأنه... آن پادشاه... را به روی خوب و تبرک به مجالست ارباب ورع و مثافنت صلحا از ملوک عالم ممتاز گردانیده است. (المعجم چ دانشگاه ص 11)
