معنی ملکت طراز ملکت طراز(مَ نَ / نِ) ملکت طرازنده. ملک آرا. آنکه مملکت را رونق و آرایش دهد: افسرخدای خسرو، کشورگشای رستم ملکت طراز عادل ملت فروز داور. خاقانی لغت نامه دهخدا