معنی ملک خویی ملک خویی (مَ لَ) ملک خو بودن. فرشته خویی. نهاد و سرشت فرشتگان داشتن. نیک خویی: نخست آدمی سیرتی پیشه کن پس آنگه ملک خویی اندیشه کن. سعدی (بوستان). و رجوع به ملک خو شود لغت نامه دهخدا