معنی مقیما مقیما (مُ) از شاعران قرن یازدهم هجری است که در طهران اقامت داشت و در همانجا درگذشت. از اوست: بی جام باده عیش گلستان تمام نیست دستی که بی پیاله بود شاخ بی گل است. و رجوع به تذکرۀ نصرآبادی ص 252 و فرهنگ سخنوران شود لغت نامه دهخدا
