معنی مقامحه
- مقامحه(طُ)
- بر آبخور آمدن شتران و آب ناخوردن آن از بیماری و جز آن. (منتهی الارب) (آنندراج). وارد شدن شتران بر آب و از سرما و یا از بیماری آب نخوردن. (ناظم الاطباء). بر آبشخور درآمدن شتران و آب نخوردن به علت بیماری یا سردی آب. (از اقرب الموارد)