معنی مفتن مفتن(مُ فَتْ تِ) برانگیزانندۀ فتنه. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). که فتنه افکند. فتنه انگیز. فتنه جوی. مضرّب. دوبهم زن. دوبهم انداز. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : مفتنان و اوباش سرای خواجه بونصر... به غارت برفتند. (کتاب النقض ص 486) لغت نامه دهخدا
