نعت مفعولی از افاضه. و رجوع به افاضه شود، مستوی و برابر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). - رجل مفاض، مردی که شکم و سینۀ او برابر باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به ترکیب بعد شود. - مفاض البطن، آنکه سینه و شکم وی برابر باشد. (ناظم الاطباء). و منه فی صفته صلی اﷲ علیه وآله و سلم، و کان مفاض البطن، ای مستوی البطن مع الصدر. (منتهی الارب) (آنندراج). ، حدیث مفاض فیه، سخن درپیوسته. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
