مولانا معین الدین. از فضلای قرن دهم است که در علم و فضل و تقوی از مشاهیر عصر خود بود. او راست: ’معارج النبوه’ و ’روضه الجنه’ در تاریخ هرات و ’تاریخ موسوی’ و ’روضه الواعظین’. از اشعار اوست: چو من ز بادۀ شوق تو مست و بیخبرم همه جمال تو بینم به هرچه می نگرم تو هر حجاب که خواهی فروگذار که من به نعره ای که زنم صد حجاب را بدرم. و رجوع به تذکرۀ صبح گلشن ص 434 و 437 و قاموس الاعلام ترکی شود
