معنی معوذ معوذ(مُعْ وِ) مادۀ نوزاینده. معیذ. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). هر مادۀ نوزاییده خواه مادیان و شتر و سگ باشد و یا حیوانی دیگر. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
