معنی معربه معربه (مُ رِ بَ) مؤنث معرب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خیل معربه، اسبهای تازی گرامی نژاد. (ناظم الاطباء). و رجوع به معرب شود لغت نامه دهخدا
