معنی معتاص معتاص(مُ) کار دشوار و پیچیده: والحمدﷲ القاهر بعظمته القادر... فالق الاصباح وقابض الارواح، لایعجزه معتاص و لایوجد من قضائه مناص. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 296). و رجوع به اعتیاص شود لغت نامه دهخدا
