معنی مشغول الذمه - لغت نامه دهخدا
معنی مشغول الذمه
- مشغول الذمه(مَ لُذْ ذِمْ مَ / مِ)
- کسی که تعهد خود را به جای نیاورده و دین خود را نپرداخته باشد. که ذمۀ وی مشغول باشد. مدیون. مقابل بری ءالذمه
لغت نامه دهخدا
واژههای مرتبط با مشغول الذمه
مشغول الذمه
- مشغول الذمه
- کسی که تعهد خود را انجام نداده و دین خود را نپرداخته مقابل بری الذمه
فرهنگ لغت هوشیار
مشغول الذمه
- مشغول الذمه
- مدیون، کسی که دین خود را اداء نکرده باشد
فرهنگ فارسی معین
