احمدبیک. از اولاد خواجه سیف الملوک و جوانی است خوش ذوق و خوش رفتار. با وجود اشتغال به نویسندگی به تحصیل علوم نیز رغبت دارد و از شغل خود دلگیر است. طبع شعر بسیار خوبی دارد، ولی چندان دقت نمی کند و اگر دقت کند شعر خوب میگوید. از اوست: افسوس که روز زندگانی بگذشت عمر آمد و همچو کاروانی بگذشت بی غرّۀ مه عمر به سلخ انجامید وین سلخ هم آنچنان که دانی بگذشت. (مجمع الخواص ص 60)
