معنی مشاش

مشاش(مُ)

زمین نرم. (منتهی الارب) (آنندراج) (برهان) (از اقرب الموارد) ، نفس. (منتهی الارب) (آنندراج) (برهان). نفس. (اقرب الموارد) (از محیط المحیط). یقال: فلان طیب المشاش، ای کریم النفس. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، سرشت و نژاد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). طبیعت و اصل. (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد) ، نفس. دم. (از ناظم الاطباء) ، مرد چست سبک خوش طبع زیرک نیک خدمت کننده در سفر و حضر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، جمع واژۀ مشاشه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (محیط المحیط) (اقرب الموارد). و رجوع به مشاشه شود