معنی مستقبح
- مستقبح(مُ تَ بَ)
- نعت مفعولی از استقباح. زشت و قبیح شمرده شده. زشت دیده شده. ضد مستحسن. (از اقرب الموارد). زشت و بد. (آنندراج). زشت داشته. قبیح: یکی بر سر راهی مست خفته بود... عابدی در وی گذر کرد و در حالت مستقبح او نظر. (سعدی).
- مستقبح الذکر، که ذکر آن قبیح باشد. که یادآوری آن زشت باشد