معنی مستثیب مستثیب(مُ تَ) نعت فاعلی از مصدر استثابه، باز پس گیرندۀ مال. (اقرب الموارد) ، پاداش خواهنده از کسی. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، آنکه ثواب می کند. (ناظم الاطباء). رجوع به استثابه شود لغت نامه دهخدا