معنی مستبکی مستبکی (مُ تَ) نعت فاعلی از مصدر استبکاء. گریاننده. ج، مستبکون و مستبکین. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استبکاء شود لغت نامه دهخدا
