معنی مستبضع
- مستبضع(مُ تَ ضِ)
- نعت فاعلی از مصدر استبضاع. بضاعت سازندۀ چیزی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). آنکه اموال خود را مرتب می کند تا آنها را در بازار برای فروش عرضه دارد.
- امثال:
کمستبضع تمر الی هجر (هجر مرکز خرمای بسیار باشد). (ناظم الاطباء). رجوع به استبضاع شود