معنی مستأمی مستأمی(مُ تَءْ) نعت فاعلی از مصدر استئماء. کنیزک گیرنده. (منتهی الارب). آنکه کسی را به کنیزی گیرد. (اقرب الموارد). و رجوع به استئماء و استیماء شود لغت نامه دهخدا
