معنی مستأکم مستأکم(مُ تَءْ کِ) نعت فاعلی از مصدر استیکام: موضع مستأکم، جائی که پشته و اکمه گردیده است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استئکام و استیکام شود لغت نامه دهخدا
