معنی مستأکله مستأکله (مُ تَءْ کِ لَ) مستأکله. کسانی که مال ضعیفان و یتیمان را بگیرند و با آن زندگی کنند. (اقرب الموارد). ظالمان و ستمگران و خورندگان مال مردم. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
