این کلمه در تاریخ مبارک غازانی در ردیف لغت ’بازرگان’ به کار رفته است اما معنی آن درست روشن نیست و شاید با توجه به کلمه ’مساس’ در همان کتاب معنی مرابحه کار داشته باشد: آن سیاه کاران که خود را بازرگان و مساسجی نام نهاده بودند چنان ساختند که هر آفریده ای که اندک خط مغولی می دانست او را در خانه می نشاندند. (تاریخ غازانی ص 314). و رجوع به مساس شود
