بافتی که فضای داخلی برگ را که بین دو طبقۀ اپیدرم فوقانی و تحتانی است فرا گرفته است. (از دائره المعارف کیه). در بین دو طبقه اپیدرم برگ (اپیدرم برگ فوقانی و اپیدرم تحتانی) سلولهائی با جدار نازک و گلوسیدی (سلولزی) دیده میشود که حاوی مقدار زیادی دانه های کلروپلاست میباشند و پارانشیم کلروفیلی برگ را تشکیل میدهند این سلولها بافت مزوفیل یا پارانشیم نام دارند و عمل تحلیل و کربن گیری و تولید شیرۀ پرورده و قند بوسیلۀ این بافت صورت میگیرد. بافت مزوفیل (پارانشیم برگ) در اغلب برگها هتروژن میباشدیعنی از دو نوع پارانشیم: نردبانی و متخلخل (حفره ای) که کاملاً از یکدیگر مشخص و متمایزند تشکیل یافته است، برگ اغلب نباتات دولپه ای و برخی از تک لپه ایها از این دسته بشمار میروند و بطور کلی برگهای دووجهی نام دارند ولی در برخی ازدو لپه ایها و غالب تک لپه ایها و کاجها بافت مزوفیل در برگها یکنواخت و مشابه است و هموژن نامیده میشود و سلولهای مزوفیل این گونه نباتات گرد و یا چند وجهی است و ضمناً برگهائی که دارای این نوع مزوفیل هستند برگهای مرکزی نام دارند. پارانشیم مادگی گیاهان نیز از نوع پارانشیم کلروفیلی است و مزوفیل نامیده میشود زیرا اصولاً مادگی گیاهان از برگهای تغییر شکل یافته ای به نام کارپل بوجود آمده است. (از گیاه شناسی ثابتی ص 335 و 336 و 419)
